داستان ما

من این سایت رو در تاریخ ۲۲ اسفند ۱۴۰۳ راه‌اندازی کردم، با یه هدف مشخص: اینکه یه مرجع رایگان و معتبر برای علوم تغذیه باشه ← هم تو زمینه تناسب اندام، هم رژیم‌درمانی.
اما چرا؟ دو دلیل مهم داشتم:

سلامت بدن باید در دسترس همه باشد، نه فقط یه عده خاص

راستش خیلی ناراحت‌کننده‌ست که هنوز خیلی‌ها فقط به‌خاطر نداشتن پول یا امکانات، از رسیدگی تغذیه‌ای محروم می‌مونن.
نه اینکه براشون مهم نباشه، یا نخوان مراقب خودشون باشن؛ فقط واقعاً راهی بهش ندارن.

من این کلینیک آنلاین رو ساختم برای همونا ← چه بچه‌ای که با غذای ناسالم کم‌خونی گرفته، چه ورزشکاری که توی مسیرش مونده. می‌خوام هیچ‌کس احساس نکنه تنهاست، و بدونه یه نفر هست که واقعاً به زندگی‌ش فکر کرده.

تغذیه فقط برنامه غذایی نیست، بلکه یه ابزار درمانه

برای من، تغذیه فقط جدول کالری و لیست وعده‌ها نیست؛ یه چیز خیلی فراتر از ایناست.

تغذیه یعنی وقتی یه آدم با کبد چرب، فقط با اصلاح سبک غذا خوردنش، از قرص و دارو فاصله می‌گیره.
یعنی کسی که همیشه خسته و بی‌انرژیه، بعد از یه رژیم ساده میفهمه مشکل از صبحونه‌ی بی‌کیفیت یا نداشتن آهن کافی تو رژیمشه.
یعنی ورزشکاری که مدام وسط راه خسته می‌شه و انگیزه‌شو از دست می‌ده، با تغذیه اصولی، انرژی‌شو برمی‌گردونه و پای کار می‌مونه.

یا فردی که با اضطراب و بدخوابی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنه، وقتی نسبت مواد مغذی تو رژیمش متعادل می‌شه، خوابش آروم‌تر و خلقش متعادل‌تر می‌شه.

حتی کسی که با اضافه‌وزن، عزت‌نفسش رو از دست داده، با یه برنامه‌ درست، نه فقط ظاهرش، که احساسش نسبت به خودش بهتر می‌شه

تغذیه می‌تونه جسمو درمان کنه، ذهنو آروم کنه، و حتی زندگی آدمو منظم‌تر و روشن‌تر کنه.

این چیزیه که خیلی وقتا نادیده گرفته می‌شه، اما من می‌خوام این بخش دیده بشه.

 چون باور دارم نسل‌های آینده دیگه برای ساختن بدنشون دنبال راه‌های عجیب و پرریسک نمی‌رن؛ چون سواد تغذیه‌ای‌شون بالا رفته؛ هربچه‌ایی اصول اولیه و پایه تغذیه رو بلده،  همانطور که ضرب و تقسیم بلده.

و این بالا رفتن آگاهی، از همین‌جاها شروع می‌شه.

راهی با تردید

آخرش اینه… من، سعید رسایی، دارم به اندازه توانم، تلاش می‌کنم که این سایت تبدیل بشه به یه مرجع کامل و رایگان برای علوم تغذیه.

ولی خب، واقعیت اینه که نمی‌دونم از پسش برمیام یا نه. شاید یه روزی همه چی جمع شد رفت پی کارش!🫠 

ولی تا اون روز، تا وقتی که هستم و این راه ادامه داره، قول می‌دم به وقت و اعتماد شما احترام بذارم.
سعی می‌کنم همیشه محتوای باکیفیت، به‌دردبخور و واقعی بنویسم؛ نه صرفاً چیزی برای پر کردن صفحه.
چون اگه خودم دنبال یه جواب بودم، دلم می‌خواست کسی وقتم رو هدر نده و یه حرف درست حسابی بزنه.